Vanochtend, 30 mei 2002, heb ik een proefritje mogen maken op een Bulldog van Bleeker Motoren te Hoorn.
De omstandigheden waren redelijk, droog schoon wegdek, temperatuur tussen de 15 en de 18 graden met een aardige windsnelheid.
Ik zal beginnen met een serie cijfermatige (foldergegevens) theoretische vergelijkingen met diverse twins, een Dragstar 1100 en een Fazer om een beetje een indruk te krijgen wat je vermogenstechnisch en zo kan verwachten. Daarna volgt het rijverslag zelf.

Cijfers
			Nm	Pk	Kg
Motor	inhoud		(folder)	(folder)	droog	pk/kg

Yamaha BT1100 Bulldog	1063cc	V2	88,2 bij 4500rpm	65 bij 5500rpm	230	0,283
Yamaha Dragstar	1063cc	V2	85 bij 2500rpm	62 bij 5750rpm	261	0,238
Yamaha FZS 600	600cc	il4	61,2 bij 9500rpm	95 bij 11500rpm	189	0,503
BMW R1150GS	1130cc	B	298 bij 5250rpm	85 bij 6750rpm	225	0,378
BMW F650GS	652cc	S	157 bij 5200rpm	48 bij 6500rpm	172	0,279
Buell X1 Lightning	1203cc	V2	116 bij 5600rpm	95 bij 6200rpm	200	0,475
Cagiva Raptor 1000	1000cc	V2	90 bij 7000rpm	105 bij 8500rpm	192	0,549
Ducati M900	904cc	V2	74 bij 6500rpm	78 bij 6750rpm	185	0,421
Honda Transalp	647cc	V2	56,2 bij 5500rpm	55 bij 7500rpm	191	0,287
Honda Varadero	996cc	V2	99 bij 6000rpm	95 bij 8000rpm	220	0,432
Suzuki TL1000S	996cc	V2	103 bij 8000rpm	125 bij 8500rpm	187	0,668

Ik heb nog geen koppelkromme gezien van de Bulldog, dus hoe vlak het koppelverloop is vlak voor de piek is niet duidelijk. Gevoelsmatig voel je die piek niet echt, dus ik denk dat het blok vrij lang een hoog koppel heeft. Het vermogen per kilogram plaats hem bij de Transalp en BMW F650, qua koppel springt ie er veel beter uit.
Dit lijkt me al met al niet slecht voor een superbetrouwbaar luchtgekoeld langeslag 2 kleppen per cilinder blok. Het hoge gewicht wordt veroorzaakt door dat blok (alleen het rijwielgedeelte al weegt 31 kilo minder dan dat van de Dragstar), maar later daarover meer.
Dit lijkt me al met al niet slecht voor een superbetrouwbaar luchtgekoeld langeslag 2 kleppen per cilinder blok. Het hoge gewicht wordt veroorzaakt door dat blok (alleen het rijwielgedeelte al weegt 31 kilo minder dan dat van de Dragstar), maar later daarover meer.

Rijverslag

Deze Bulldog is spiksplinternieuw, net ingereden door Bleeker. Ik heb het idee dat ik de allereerste ben die er een proefritje op gaat maken. De monteur heeft hem al gestart voor me, choke kon er daarna vlot af. Alle andere keren dat ik het blok startte sloeg het snel aan. Dus zonder de choke erop rolde ik zonder haperingen of afslaan de poort uit. Ik heb er ca. 80km mee gereden, voornamelijk over tweebaans en enkelbaans binnenwegen en een klein stukje snelweg.

Zitpositie, knopjes, tellertjes en comfort

De motor zat verassend diep, knieen vooruit pastten ruim onder de grote tank. Het sluit allemaal netjes aan. Het stuur lijkt veel op dat van een Fazer, gevoelsmatig staat het echter nog iets wijder. Ik heb de neiging m'n polsen meer naar elkaar te draaien, maar dat is helemaal niet nodig. De zitpositie is nog meer sit-up-and-beg-doggie'achtig, wat geen verkeerde zaak is. Het stuur is makkelijk in de hand te houden en te draaien, knopjes goed bereikbaar en het zicht op de tellers en het digitale klokje en kilometerteller helemaal vrij. De spiegels zijn echter wat aan de kleine kant en staan laag. Dus elke keer als ik gezwaaid heb tik ik er even tegenaan. Ze staan stevig genoeg vast, dus je verdraait ze niet. Moet gewoon even wennen. De tellers zijn leuk ondergebracht in een grote ronde behuizing. Bovenom de snelheid in grote cijfers en letters. Linksonder een halve teller voor de toeren, welke voor iemand die een in het middengeplaatste grote toerenteller gewend is wat priegelig oogt, helemaal als je het rode gebied nadert. Als je het contact aanzet doet de motor eerst een test, gaan beide tellers helemaal naar rechts en weer terug. Het comfort gaat ermee door. Iemand van mijn formaat kan er goed op zitten en er is ruimte voor langer en korter. De houding is licht voorover en je kant een beetje naar achteren verzitten en het zachte duodeel indrukken. Ik weet niet of m'n kont een rit van 200km super zou vinden, maar dat is in deze broek (Columbian trekkersbroek met een Damen waterdichte kunsttof motorbroek) zo lastig te zeggen omdat ook op de Fazer m'n edele delen klem komen te zitten. Boxershort in een leren broek zal heel anders zijn denk ik. Het is voor eenieder persoonlijk, je moet sowiezo zelf ook eerst een proefrit maken. Je rust amper op je polsen, alleen met tegenwind en hoge snelheden wordt er flink aan je getrokken, maar dat is logisch op een naked bike. Zeker tot 120 kan je juist lekker op de wind leunen. Trillingen uit het blok zijn zeker aanwezig, maar heel licht. Bij stilstand kun je zonder probleem in je spiegel kijken (met ruime zicht naar achteren), pas bij hoge snelheden wordt het wat waziger. Stuurkuipje doet een minimalistisch werk. Je voelt amper bewust de lucht tegen je lichaam en hoofd beuken zoals bij de Fazer wanneer je je hoofd en bovenlichaam boven de kuipruit uitsteekt. Luchtstroomherrie in de helm is dan ook vrij laag, zelfs bij 180 op de klok (wat je amper zal rijden imho).
Staan op de motor is ook heel makkelijk. Stuur is nog makkelijk vast te houden en je kan tegen de uitsparingen van de tank aanleunen als dat nodig is. Motor blijft heel beheersbaar en gaat lekker soepel over de drempels.

Stuurgedrag

Onder deze motor liggen 120/70 en 170/60 17inch ZR banden. Metzelers ME Z3 in dit geval. Dat was ook direct te voelen, de motor rolt voor je door de bocht op deze banden, waar het bij Michelin Pilots en Dunlop D207's vooral jijzelf bent die al het werk moet doen. Voordeel ten opzicht van de vorige twee banden is wel dat ze een goed koudgedrag hebben en megastabiel zijn. Ik heb het er met de monteur over gehad, maar het kan zijn dat je het soepele rolkarakter verpest met te snel sturende banden.
Het sturen zelf gaat, na effe wennen en omschakelen, eigenlijk perfect. Het, naar mijn begrippen, enorme gewicht van 250kilo nat voel je geen moment. Dat is een van de dingen die me reuze meeviel en waar de langzaam kantelende stabiele Z3's een rol spelen. Bij stilstand tussen de benen schommelen, bij normale snelheden slalommen, bijna alle bochten, je voelt die kilo's niet! Misschien dat als ik straks weer op de Fazer stap wel zeg van Jezus, wat is die licht, maar dat geloof ik niet zo. Wat direct opviel bij het opstappen op de Fazer (op Dunlop D207's) was wel dat hij veel makkerlijker kantelt, makkelijker en sneller instuurt en makkelijker van kant naar kant gegooid kan worden. Ander leuk detail is dat ik het koppel van de Fazer niet kon vinden bij de eerste keer wegrijden. De Bulldog grijp direct aan met een hoop drive, Fazer heeft wat dat betreft in het begin relatief weinig. Begrijp me goed, dit ding is geen ultieme steppieschraper a la Fazer en R6. Het is een toerfiets met een fijn karakter.
Gasten bij een test in Italie verwachtten een superstuurtwinmotard en reden er 8 tegen de vlakte doordat de uitlaten de achterkant optilden. Ik heb vooral de bochtige landweggetjes gereden waar ik met de Fazer ook altijd kom, rotondes, een 180 graden verkante afrit, Hoornse binnenstad (=haven) en een stuk snelle dijkbochten. Je kantelt in, je opent het gas in welke versnelling dan ook en voila, zonder gedonder en veel moeite draai je aardige bochtjes. Op lange reizen met veel bochten moet dit ideaal zijn. Door het brede stuur kun je trouwens lekker veel controle uitoefenen en grote stuuruitslagen halen. Bochtige weggetjes is eigenlijk wel de plaats waar dit ding in z'n element is. Rol van de ene in de andere, lekker zwierezwaaien. De motor nodigde wat dat betreft ook niet uit tot bochten 'raggen', maar als ik hem beter zou leren kennen denk ik dat je met een wat meer aanvalsstijl ook wel mee wegkomt.
Hij is wel veel trager in het van kant naar kant gooien, deels door de minder steile balhoofdshoek, deels de langere wielbasis en ook deels door de Z3 banden die naar mijn smaak veels te langzaam omkantelen. De Fazer is bij het wegrijden bijvoorbeeld ook direct op z'n kant te gooien waarbij je in rap tempo het gas openschroeft een linkerbocht in bijvoorbeeld. Wegrijden uit stilstand een bocht in moet bij deze fiets met iets meer beleid gebeuren. Je moet vooral niet te ver insturen, omdat het te traag gaat (ivm sportmotor e.d.). Dat is niet nodig en geeft geen fijn gevoel.
Misschien is het ten opzichte van een turbulente kuip en racedemper stille geluid, het soepele blok waarbij je spoedig vergeet in welke versnelling je zit en het open karakter van de naked bike wel een beetje verraderlijk. Af en toe een blik op de tellers leerde dat de bochtensnelheden nou ook weer niet bepaald laag waren. Het lijkt mij qua stuurgedrag een ideale bochteneter voor slingerende bergweggetjes waarbij je qua toergedrag hetzelfde mag verwachten als een Fazer, maar dan iets trager qua insturen.

Motorblok, aandrijving en versnellingsbak

100cc V-twin. Het boezemde wel enige spanning in bij mij. Je zit door het uiterlijk toch een beetje met je gedachten bij Buell's, TL1000's en dergelijke. Dat is het geenszins en mag je eigenlijk ook niet verwachten (dat is _geen_ teleurstellende constatering!) van een luchtgekoeld langeslag tweekleps (per cil.) blok dat en leuk rondsnort in het hele toerengebied en voldoende vermogen uitbraakt voor het voorstuwen van 250kg+berijder en betrouwbaar is. Buells zijn bijvoorbeeld nog niet zo betrouwbaar, ik las op de Amerikaanse sites veel problemen met blokken, en de TL1000's is een vloeistofgekoeld vierkleps (per cil.) blok. Volgens een Dragstar rijder hoef je van het blok en de cardan weinig problemen te verwachten.
Dit is geen blok om bij droog weer bang voor te zijn. Het vermogen is onvoldoende om spontaan wheelies te trekken (bij lage toeren vol opengooien in z'n 2) of een powerslide uit de bochten te forceren. Het enigste waar je verdomd goed om moet denken is dat het hoge koppel vrij vroeg aangrijpt en dan in ene een grote stap omhoog maakt. Als je dus vanuitduizend toeren stationair wegtuft en je komt bij de 2000 toeren, dan zul je dat voelen. Iets om goed in de gaten te houden als je slalomt of keert, dat moet je absoluut doen door te smoren met je achtterem. Zonder achterrem keren bij deze toerentallen kan volgens mij voor een verassing zorgen. Verder ben ik er redelijk tevreden over.
Dit is een rijbewijssavend blok in een bijzonder leuk rijwielgedeelte, maar toch ook weer niet (rijbewijssavend bedoel ik). Het koppel is heel mooi uitgesmeerd van 2000 tot ruim 6000 toeren. De folderpiek bij 4500 toeren voel je niet, ook niet van het vermogen bij 5500. Dat betekend niet dat het een slap zooitje is, nee, meneer Yamaha heeft je een hoog koppel gegeven over de hele range van 2000 tot 6200 toeren! Dat betekend o.a. dat je lui in hoge versnellingen door de bochten kunt zoeven, waar je bij de Fazer toch al gauw een versnelling (of 2) terugtikt. Op bochtige landweggetjes zet je hem in z'n 3 of 4 en verder hoef je niks anders meer te doen dat motorremmen, bocht insturen, gas er op, motorremmen, bocht..........
Gevolg was dan ook dat ik steeds vergat in welke van de 5 versnellingen ik zat. Dus dan tikte ik door naar boven om vervolgens weer omlaag te gaan. ;-)
De drive uit elke bocht was gewoon lekker. Gas open of vol open en daar ga je. Maar voordat je het weet zit je toch op een onverwacht hoge snelheid. Dat viel op, zo moeiteloos als dat ging.
De versnellingsbak was goed. Niet een al te harde tik naar 2, terug naar 1 gaat beter als een Fazer. Alleen even plakken van 3 naar 4 soms, misschien de koppeling niet goed ingeknepen. Een zes mis je niet. In de stad gebruik je 1 of 2 als het krap wordt. De 1 is niet zo aan/uit als een Fazer en pakt rustig op. In z'n 2 kan net zo goed, rollen gaat dan ronde de 1000 toeren, een beetje gas en je tuft zo weg op het koppel.
Rijden in de stad was sowiezo heel lekker. Sturen, balans, vering, blok, bak werkten perfect samen. Enige wat ooit een probleem kan worden is een te heet blok (luchtgekoeld) in een hete krappe stad in het zuiden misschien. (Broos info?) Hij wordt denk ik niet zo superheet vanwege de lange slag met veel koeloppervlak.
De cardanaandrijving was ook nieuw voor mij en ik moet zeggen dat het gewoon goed bevalt. Ik zie geen enkel nadeel en als voordeel dat ik niet hoef te smeren na elke bui en lange rit en dat geklooi met stellen. Een ketting goed schoonmaken kost ook heel veel tijd. :-( Het was amper wennen. Enige misschien dat ik bij de eerste paar keren wegrijden het blok liet afslaan, omdat ik niet meer de speling heb van de slaphangende ketting. Het grote voordeel zat ook weer in de bochten, nou houd ik de kettingspanning goed bij, maar je voelt al gauw de slapte erin als je van gas dicht naar open en zo gaat. Cardan heeft daar geen last van, het is aan of uit. Dus niet na gas open een minieme pauze met een ietwat harde vermogensinslag, gewoon gaan op commando. Perfect.
Het blok is dus niet superkkrachtig zei ik dus, maar schijn bedriegt. Het doet op een 0-100 sprint beslist niet onder voor een Fazer. Wil je een Fazer echt in 3,5 seconde naar 100 trekken zul je met veel koppelslip al het gewicht op de voorkant hoogtoerig aan moeten laten grijpen. Iets wat je dus zelden lukt en niet leuk is voor het materiaal.
De Bulldog draai je gewoon open, broaaarp, daar gaat ie....
Inhalen bij 80/100 in hoge versnellingen is ook gewoon aan het gas draaien, waar een viercilinder terug moet naar 3/4 voor dezelfde snelle gasreactie. Dat de viercilinder het in 2/3 nog sneller kan doet niet terzake.
Langzaam is de Bulldog ook niet, bij het oprijden van de snelweg zat hij vlot (hoofd tussen de stuurhelften) in een paar 100m op z'n top van 180 tellerkilometers per uur, waarbij de motor ook redelijk stabiel blijft.

Door alleen het gas dicht te gooien en rechtop te zitten zit je ook zo weer op 120. Belangrijkste is echter dat het niet voor verassingen zorgt in de bochten. Redelijk zorgeloos (grit/regen/prut/olie/etc daargelaten) kun je lekker zwierezwaaien zonder dat bij bepaalde gasstanden de achterkant gaat spinnen en je er af spuugt bij een verkeerde reactie, iets waar je bv bij een TL1000S of Cagiva Raptor heel erg om moet denken. Je voelt je al snel happy en je rijbewijs komt niet in de gevarenzone doordat je naar 140 doortrekt op de tussenliggende rechte stukken van een 60km/u weg, -Met de Fazer rijdt je in de bochten van dergelijke wegen al wettelijk te hard, een beetje enthousiast uitaccelereren zorgt voor een mega-overtreding in een paar seconden tijd.- maar het kan wel, alleen iets langzamer en stiekum rijdt je toch al gauw weer harder dan je dacht (maar ik kijk dan ook niet zoveel op de tellers).
Kom je van een snelle fiets af met veel koppel en een laag gewicht, dan is de prestatie niet spectaculair. Ik kan niet vergelijken met de R1100GS en zo, want daar heb ik nog nooit op gereden.

Remmen

Remmen komen van de R1 en zijn volkomen identiek aan die van de Fazer. Schijven zagen er uit als die van een Thundercat. Deze zijn dus bijzonder krachtig en doseerbaar, ook bij dit gewicht. Echter, je gebruikt ze amper door de motorrem van de twin! In de hele rit heb ik maar een paar keer de remmen nodig gehad, de rest is allemaal spelen met het blok. Maar toen ik ze aansprak deden ze hun werk goed. Er ligt wel veel gewicht aan de voorzijde (blok), waardoor bij een harde hoge snelheidsrem op een weg met een hobbel het achterwiel even stuiterde bij 90km/u.
Bij deze motor heeft de achtterem wel degelijk nut. De combinatie zorgt in tegenstelling tot de Fazer veel meer vertraging dan alleen de voorrem. Achterwiel wordt bij de Fazer heel licht en gaat bij een goede noodstop de laatste meters zweven. Dit zijn wel supersportremmen, oefen, want ze zijn goed en doseerbaar, maar o zo krachtig!

Vering & Frame

Vering is soft en comfy. Voor en achter kun je wel de preload instellen, wat ik voor misschien wel zou willen doen, maar bij deze rijstijl was het niet echt hard nodig. Het reed gewoon lekker, met 250kilo onder je kont zonder klappen over drempels bv. Er is een bocht bij Hoorn die gaat 170 graden om linksaf en knijpt twee keer naar een scherpere instuurhoek toe. Het asfalt is goed, maar hobbelig en er zitten een paar smerige boomwortelrichels in. Het is echter een hele snelle bocht, hoogtoerig tweedeversnelling op de Fazer en je moet buiten blijven ivm tegenliggers. Aan het einde kan je in de bocht remmen, waarna je overhaaks een bocht naar rechts instuurt. Op de Fazer met z'n stijve frame en wat stijvere vering wordt je letterlijk gelanceerd en je fiets aan de kant gesmeten als je echt hard gaat over die wortels. Laat het gas los en remmen in de bocht, rechtop hard remmen, inkantelen en weer gas..........
Met de Bulldog ben ik ook met een aardig vaartje door die bocht gegaan en de hobbels waren geen enkel probleem, werden zo opgezogen door de vering. Laat het gas los zorgde voor flink wat motorrem en het gauw omgaan naarrechts was ook goed te doen. Drempels op een landweg en in de stad, kuilerige klinkerwegen, kloteasfalt, het werd allemaal zonder vervelend nadeinen opgelost door de vering. Prettig rijden derhalve. Het enige waar je tekort komt is voor supersportief hard sturen, maar dat is niet het doel van deze fiets, dan moet je een TDM of FZS hebben.

Geluid en zo

Geluid is aardig, maar niet hard. Dat mag natuurlijk ook niet meer, dus binnen de regels komt er best een aardig geluidje uit. Verder kan ik alleen nog zeggen dat ie er best mooi uit ziet. Lekker basic, ruig en toch weer stijlvol. Folderfoto's laten dat niet zien. Als je ergens rijdt wordt er wel gekeken. ;-) Blauwe kleurtje vindt ik de mooiste.

Conclusie

Al met al vindt ik dit best een leuke motor. Praktisch, handelbaar, rijbewijssavend, apart, goed karakter, weinig onderhoud, goede kwaliteit onderdelen. De Fazer ken ik onderhand al zo door en door dat er geen regel meer veilig is om je er echt mee uit te leven en meer en meer breng ik m'n eigen gezondheid in gevaar door bv wielspin te forceren en grenzen op te zoeken in bochten (in bepaalde opzichten ben ik daar al mee gestopt trouwens na de total loss crash met de vorige Fazer).
De Bulldog is echt een fiets om te rijden (niet te racen), met een heel eigenzinnig karakter door het aparte Dragstar blok. Het lijkt me een leuke fiets om weg van de snelweg redelijk sportief mee rond te toeren en bochtjes te vreten. Het goede karakter in de stad, rijcomfort en het naakte aspect spreken me ook wel aan. Alleen het blok mag wel iets meer power hebben, met andere uitlaten en aanpassingen aan de carburatie en het filter is er nog wel een paar pk uit te persen, maar denk erom dat je hem niet vervelend piekerig maakt.
Ik denk niet dat deze motor echt gevaarlijk is voor een beginnende motorrijder. Iemand die goed les heeft gehad, serieus zijn hobby benadert en deze motor gebruikt waarvoor hij gemaakt is, kan er prima mee uit de voeten. Geleuter over verstand in je gashand is hier niet van toepassing. Hij is niet van mij, dus ik ben er niet mee over grind gereden en zo. Dat is een aparte questie, maar bij deze fiets niet zo 'schokkend' naar mijn idee, door de lagere snelheden. De motor beviel me wel, alleen even beter kijken naar de zitpositie.

***************************************************